Dit weekend staat er niets gepland, maar meestal vullen de gaatjes zich wel op en komt er toch iets uit de bus. Maar dit weekend gebeurt dat niet. Ik ga zelf op pad, ga fietsen, koffie drinken, hardlopen, naar de yoga, wat me op zaterdag op wolkjes doet lopen, maar me op zondag een steen in de maag bezorgd. Wat ontbreekt er vraag ik mezelf af. Zou ik dit niet moeten kunnen, een weekend alleen zijn? Ik kan het me niet meer herinneren dat ik dit ooit heb gehad, vroeger liep ik van de ene afspraak naar de andere. En het is waarschijnlijk ook de laatste keer dat ik zo een periode heb in mijn leven, al mijn vrienden met kinderen zouden er een arm voor geven! Wat is dit dikke bullshit zeg.
Op dat moment komt dit filmpje voorbij, van een traditionele dans uit Nieuw-Zeeland en de mannen geven zich volledig. Iedereen gaat er vol in, er is tonnen energie en emotie en niemand houdt iets achter. Het raakt me enorm en ik zit te janken aan de oever van de Charles river. Wanneer ga ik nog eens vol in mijn emotie, in beweging, in spelen, in mijn behoeftes? Het lijkt erop dat mijn hoofd me in de greep had dit weekend. Als je mij een beetje kent, dan weet je dat Fienie een sociaal beestje is en dat is precies wat ik volgend weekend ga doen. Verbinden en spelen. Dat lijkt er al meer op.
Have fun Fienie! Check je Gabrielle Bernstein eens? X!
LikeLike