Een jaar of twee terug postte Yogagirl op Instagram dat ze na heel haar leven maar 10% van haar potentieel te hebben gebruikt, nu eindelijk ten volle in haar kracht stond. Op dat moment had ze al 2 miljoen volgers op sociale media, was ze schrijfster van een boek, richtte ze een yogastudio en lerarenopleiding op in Aruba, deelde ze talloze Instagram posts per dag en nam ze iedere week een podcast op. Ik herinner me nog dat ik dacht, waar heeft die muts het over. Tijdens een evenement van Converse vorige maand kreeg een bekende jonge rapper de vraag of hij een tip had voor jonge artiesten die het nog niet hadden gemaakt, waarop hij antwoordde dat je in je leven op een gegeven moment kunt beslissen om door een deur te gaan of niet. Deze twee verhalen deden bij mij verschillende vragen naar boven komen. Op hoeveel procent van mijn kracht zit ik al? Door welke deuren ben ik al gegaan?
Een goeie vriendin kreeg vorige week te horen dat ze te kiezen had tussen verhuizen van Parijs naar Amsterdam voor een middelmatige job of een stap in het duister zonder nieuwe baan. Ze koos voor de laatste optie en vertelde me dat ze voor de eerste keer echt haar gevoel had gevolgd en dat dat langs de ene kant fantastisch voelde en langs de andere kant ook super scary. Met dat gevoel liep ik de laatste 6 maanden rond, van het moment dat ik het proces om naar de VS ter verhuizen in beweging had gezet tot het moment dat ik hier in Boston aankwam. Al lijkt het misschien of ik al door een paar deuren ben gegaan, ik heb allesbehalve het gevoel dat ik volledig in mijn kracht sta. Van lichaamsbeweging is hier nog niet veel terecht gekomen, een gezond eetpatroon is ver zoek, maar ik heb me verassend genoeg nog niet echt eenzaam gevoeld en ik volg mijn buikgevoel meer dan ooit. De balans is voorzichtig positief. Al heel mijn hele leven zie ik wat er niet klopt, maar kan ik ook als geen ander groots denken. Wacht maar tot de volgende 90% in werking schiet. Dan is de sky the limit.
beter bloot 