De post van vorige week heeft op zijn zachtst gezegd veel losgemaakt, niet alleen bij mij maar ook bij een deel van mijn volledig lezersbestand (de teller staat momenteel op eenenzestig). Dat ik wel heel veel blootgeef, dat ik te veel de schuld van wat er gebeurt op mezelf betrek, of dat ik uberhaupt te veel nadenk. Dit heb ik allemaal geanalyseerd en vooral gevoeld wat ik er nu echt zelf van denk. Ga ik te ver, laat ik te veel zien, wordt het onverantwoordelijk en is het overdreven. Ik ben een grote voorstander van kwetsbaarheid, ik geloof echt dat als je je kwetsbaar opstelt het niet zwak is, maar juist sterk. Als het niet uit het standpunt van een slachtoffer gebeurt en je niet blootgeeft aan iemand die het niet echt verdient. Dat is natuurlijk moeilijk te peilen als je iets loslaat op het internet. Wat ik weet is dat ik me de afgelopen drie weken eigenlijk enorm sterk voel, en heeft het feit dat ik het toch maar gedaan heb, me echt vleugels gegeven. Eigenlijk kan het me niet zoveel schelen wat mensen van me zeggen en voel dat ik dit wil doen.
Dan het onderwerp van de eigen schuld, zoek je het niet te ver, en zijn dingen gewoon niet wat ze zijn, zonder dat iemand er iets aan kan doen? Volgens mij is er eerst en vooral een groot verschil tussen verantwoordelijkheid nemen en schuld. Vroeger gaf ik mezelf van alles de schuld, kon alles beter en kon ik me weken/maanden/jaren voor de kop slaan omdat ik iets verkeerd had gedaan of gezegd of juist beter had gedaan of gezegd. Dat is de laatste jaren serieus afgenomen, ik ben zoveel zachter geworden naar mezelf. Ik zal het altijd nog zien wanneer er iets anders kan, dat is ook mijn sterkte en zwakte tegelijkertijd, maar het hoeft niet meer altijd te veranderen. De verantwoordelijkheid nemen voor mezelf heeft me eigenlijk zelfs opgelucht. Als er heel erge dingen gebeuren, dan heb ik ook moeite met you get what you deserve, maar dat je uit bijna alles iets kan leren, dat denk ik dan weer wel. Het geeft me veel sterkte en hoop, de wetenschap dat ik mezelf kan steunen bij iedere situatie en dat ik er wel doorgeraak en het aankan. Volgens mij hangt veel af van aanvaarden, van jezelf, van de fouten die je al dat niet maakt, en van je proces waar je in zit. Dus nu vind ik eigen schuld meestal een goeie zaak, want dat betekent dat ik er zelf iets aan kan doen. Nu heb ik jullie en vooral mezelf genoeg overtuigd dat Beterbloot.com is wat ik dit jaar wil doen, ik ben benieuwd waar het me naartoe leidt.